62مقام را زراندود و در سال 206 هجرى نيز مجدداً آن را مطلاّ كردند. 1 بعدها مقصوره و بنايى بر فراز آن قرار دادند كه البته مسير مطوّفين را تنگ مىكرد. لذا در 1387ق. آن را در ميان طوقى زرين قرار دادند و محفظهاى از جنس كريستال بر روى آن قرار دادند. اين محفظه 18*130 سانتىمتر (به جز پايه) ارتفاع دارد و قطر آن 80 سانتىمتر است. بر روى آن، قالب دو جاى پا، به عنوان جاى پاى ابراهيم(ع) تعبيه شده است. فاصله آن تا حجرالأسود 14/5 متر، تا ركن شامى 14 متر، تا شاذروان و ديوار كعبه 13/25 متر است. (تصاوير شماره 20 و 21)
13. حِجْر اسماعيل
(ع)
حِجر اسماعيل(ع) ميان ركن شمالى و ركن غربى كعبه قرار دارد. «حِجْر» به معناى پناه و دامن است و از اين رو به اسماعيل(ع) منسوب كردهاند كه وقتى ديوارهاى كعبه برافراشته شد، او براى پناه بردن از گرماى خورشيد، در سايه و كنار اين ديوار مىنشست و يا اينكه كنار آن سايبانى براى خود ساخت و در آن پناه گرفت؛ چون اسماعيل(ع) درگذشت، او را در همان مكان دفن كردند. قريش در بازسازى كعبه، به خاطر نداشتن مال حلال به اندازه لازم در بازسازى كامل، بخشى از طول كعبه كاستند؛ يعنى حدود سه مترو نيم. بنابراين، از ديوار كعبه تا اين مقدار، جزو كعبه است. طول حِجر 6/80 متر است.عبدالله بن زبير، هنگام تجديد بناى كعبه، حِجر را حفر كرد و در آن سنگى به رنگ سبز يافت؛