39سنگچين كردند كه عدهاى معتقدند اين همانجايى بوده كه اسماعيل پيرامون قبر مادرش را سنگچين كرده بود. از آن پس، طوافكنندگان از پشت آن طواف مىكردند. بناى كعبه همينگونه بود تا آنكه «عبداللهبن زبير» در زمان يزيد به كعبه پناهنده شد. سپاهيان يزيد براى بيرون آوردن وى، كعبه را به منجنيق بستند و بخشى از آن را تخريب كردند. ابن زبير پس از مرگ يزيد، آن را در سال 65 ق. بازسازى و به همان اساس ابراهيم(ع) برگرداند؛ يعنى 3 مترِ كاسته شده از سمت حجر اسماعيل را بار ديگر به كعبه ملحق ساخت. بر ارتفاع آن 9 ذراع ديگر افزود و ارتفاع كعبه را به 27 ذراع (13/31 متر) رسانيد. و پشت كعبه، (درِ غرب) باب ديگرى به كعبه افزود. 1
پس از آنكه حجاج، عامل عبدالملك بن مروان، كعبه را با منجنيق به آتش كشيد و ابن زبير را به قتل رسانيد، كعبه را در 74ق. از اساس خراب كرد. بخشى (حِجر اسماعيل) را، كه ابن زبير به بناى قريش افزوده بود، ويران و آن را به همانگونه كه قريش ساخته بودند برگرداند؛ يعنى از طول آن كم كرد و درى را كه پشت كعبه گشوده بود بست و درِ اصلى را نيزبلندتر از زمين قرار داد. اين بنا هنوز به همين وضع است اگرچه در زمان سلطان مراد عثمانى 1040ق. سيل كعبه را خراب كرد و ناچار شدند آن را از اساس خراب كنند و دوباره بسازند، اما بر همان اساس قبلى دوباره بنا كردند و هيچ تغييرى در آن ندادند. در مورد آخرين بازسازى كه در سال 1417 ق. به دستور فهد بن عبدالعزيز انجام شد، زيربنا و اساس كعبه تقويت و تحكيم و شاذروان مرمّت گشت و شكافها و روزنههاى بين سنگها