101وارد منا مى‌شوند. مستحب است اين مكان را سريع پشت سر بگذارند يا در آن بدوند و جايز نيست كه در آن بمانند و توقف كنند. طول محسّر 3812 متر و نقطه پايانى آن، ابتداى منا است. شايان گفتن است كه چون وقوف در مشعرالحرام بين فجر و طلوع آفتاب است، لذا نبايد تا قبل از طلوع آفتاب از اين وادى گذشت و به منا وارد شد.

ز) سرزمين منا

(وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلّٰهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ وَ لاٰ تَحْلِقُوا رُؤُسَكُمْ حَتّٰى يَبْلُغَ الْهَدْيُ مَحِلَّهُ). ¹

منا در لغت از ريشه امنيه و به معناى آرزوست. محدوده سرزمين منا از آخر وادى مُحَسِّر تا جمره عقبه است. گويند وقتى حضرت آدم(ع) به زمين هبوط كرد، در اين مكان فرود آمد؛ از او در اين‌جا پرسيدند: آيا منيه يا آرزويى دارى؟ از اين‌رو، اين سرزمين به منا معروف شد. ² از محتواى دعايى كه امام صادق(ع) در منا خوانده‌اند برمى‌آيد كه ريشه منا از مِنّت است؛ زيرا خداوند بر مردم منّت گذاشت و در اين مكان اعمال حج را به آنان ياد داد. ³ حاجيان بايد پس از طلوع آفتاب صبح روز دهم ذى‌حجه، از مشعرالحرام به سمت منا حركت كنند و شب‌هاى يازدهم و دوازدهم را نيز در منا وقوف داشته باشند و اعمال مخصوص آن را انجام