91اين امامان بزرگوار، از قيام زيد حمايت و از او به عنوان «مهاجر و مجاهد» فى سبيل الله، «منتقم» آل محمد(عليهم السلام) و «شهيد» تجليل مى‌كردند. 1 امام صادق(ع)، چنان عموى خود، زيد را احترام مى‌كرد كه وقتى زيد مى‌خواست سوار مَرْكَب شود، حضرت براى او ركاب مى‌گرفت و پس از سوار شدن، لباس او را مرتب مى‌كرد. 2من كه رو به روى حاجى مسعودى نشسته‌ام، مى‌گويم: بر اساس صحبت‌هاى شما، امامان براى زيد احترام زيادى قائل بودند، آيا زيد هم امامت امامان را پذيرفته يا خودش مدعى رهبرى و امامت بود؟
ديدگاه زيد در مورد امامت خودش و امامان
حاجى مى‌گويد: اتفاقاً مشابه اين سؤال را يحيى، پسر زيد از پدرش پرسيد و زيد در جوابش گفت: من امام نيستم، ولى از ذريه پيامبرم. سپس دوازده امام را به پسرش معرفى كرد. 3 در گفت‌وگويى هم كه يحيى پس از شهادت پدرش با متوكل 4 دراين‌باره دارد، به او مى‌گويد: «پدرم عاقل‌تر از اين بود كه ادعاى امامت كند. وى مى‌گفت: من مردم را به رضاى آل‌محمد(ع) كه مصداق امروز آن، امام صادق(ع) است، دعوت مى‌كنم». 5