49پيروى از اهل بيت(عليهم السلام) سفارش مى‌كرد.
منع كتابت حديث تا سال 100ه.ق ادامه داشت و عمر بن عبدالعزيز آن را لغو كرد». 1
جايگزين‌سازى صحابه به جاى اهل بيت(عليهم السلام)
حاج آقا مسعودى ادامه داد: «مبارزه با ولايت و مرجعيت اهل‌بيت(عليهم السلام)، از دوران معاويه، آشكارتر شد و به‌صورتى جدى‌تر ادامه يافت. در دوران حكومت معاويه، بيان فضايل اهل‌بيت(عليهم السلام) ممنوع شد. همچنين فرمان دشنام و ناسزاگويى به اولين و برجسته‌ترين صحابه پيامبر(ص)، حضرت على(ع) در منابر و خطبه‌هاى جمعه صادر شد 2 و اين كار تا سال 100ه.ق؛ يعنى دوران حكومت عمر بن عبدالعزيز ادامه داشت. 3 در اين دوران سياه، تبليغات منفى به‌گونه‌اى بود كه مردم به جنگ فرزند پيامبر(ص)، امام حسين(ع) رفتند و در به شهادت رساندن آن حضرت از هم پيشى گرفتند. البته ترور شخصيت علمى و اجتماعى اهل بيت(عليهم السلام)، بسيار دردناك‌تر از شهادت آنان بود. با حذف اهل‌بيت(عليهم السلام) از صحنه اجتماع و سياست، موقعيت و مرجعيت علمى‌امامان نيز فراموش شد و مردم، آموزه‌هاى دينى خود را از افراد بى‌صلاحيت مى‌آموختند».