206با اين پاسخ‌هاى خليل، سيد خيلى مطمئن و جدى نتيجه‌گيرى مى‌كند و مى‌گويد: دوست من، خليل! آن خدايى كه روزانه ميليون‌ها مسافر و گمشده را از طريق ميدان مغناطيسى نامحسوس هدايت مى‌كند و به مقصدشان مى‌رساند، مسافرت روحانى و معنوى ميلياردها انسان را در طول زمان ناديده نگرفته و براى آن هم‌فكرى كرده.
اگر انسان‌ها مقصد زمينى‌شان را با كمك ميدان مغناطيسى پيدا مى‌كنند، مقصد آسمانى‌شان را هم با كمك اولياى الهى تشخيص مى‌دهند. البته اولياى خدا گاه مثل خورشيد تابان، ديدنى هستند و گاه هم مانند خورشيد پشت ابر، قابل ديدن نيستند، ولى مردم از نور و گرماى آنها استفاده مى‌كنند. در روايتى از پيامبر اكرم(ص) نقل شده دوران غيبت مانند زمانى است كه خورشيد پشت ابر است، چنان‌كه در چنين حالتى، مردم از خورشيد استفاده مى‌كنند، ولى آن را نمى‌بينند، در زمان غيبت هم مردم از امام غايب بهره مى‌برند، ولى او را حس نمى‌كنند. 1 خورشيد، واسطه فيض خداوند در روشنايى و نور مادى است و امام‌زمان(عج)، واسطه فيض خداوند در روشنى بخشى معنوى.
هاديان پيدا و هاديان پنهان
گويا خليل نخستين‌بار است كه مى‌شنود ولىّ خدا ممكن است پنهان باشد. اين را مى‌شود از ترديدش فهميد:
ولى انبياء و رهبران الهى هميشه در بين مردم بوده‌اند.