168مىگويد: اين كه سؤال ندارد. خدا ازدواج را حلال كرده، سنت پيامبر و ضرورت زندگى است، بايد انجام داد.
مقايسه ازدواج دائم و موقت
از روى صندلى بلند مىشوم. روبهروى طاهر مىايستم و مىگويم: آفرين بر تو! ازدواج موقت هم مثل ازدواج دائم است؛ خدا حلال كرده، پيامبر توصيه فرموده و ضرورت زندگيه. اگر از نظر ظاهرى و فيزيكى به آن نگاه كنى، همان روابطى كه بين زن و مرد در ازدواج موقت وجود دارد، در ازدواج دائم هم هست. اگر از نظر دينى به آن نگاه كنى، هر دو حلال است، صيغه شرعى دارد، زن و مرد در مقابل هم حقوق و تكاليفى دارند، فرزند آنها متعلق به آنهاست، تعيين مهر واجب است و بعد از جدايى، زن بايد عده نگه دارد... .
طاهر حرفم را قطع مىكند و مىگويد: اينكه شد ازدواج دائم. پس چه فرقى با هم دارند؟
مىگويم: بله، درست فهميدى. ازدواج موقت همان فوايد و شرايط ازدواج دائم را دارد؛ با اين تفاوت كه سادهتر و راحتتره؛ يعنى مرد موظف به پرداخت نفقه نيست، با تمام شدن مدت ازدواج، خود به خود زن و مرد از هم جدا مىشوند و به طلاق نيازى نيست و زن و مرد از هم ارث نمىبرند. ضمن اينكه مدت ازدواج دائم محدود نيست، ولى در ازدواج موقت محدود مىشود. البته زن و مرد مىتوانند با خواندن عقد جديد، مدت آن را تمديد كنند. حتى ممكن است در عمل، مدت بسيارى از ازدواجهاى موقت، بيشتر از ازدواجهاى دائم شود. به دليل همين سادگى و كم هزينه بودن ازدواج موقت است كه امام صادق(ع) فرمود: «متعه،