140باز هم امير فضل اللهى است كه مى‌پرسد و جواب مى‌شنود:
- اين سؤال‌ها تازگى ندارد و در زمان حيات امامان هم مطرح بوده است، ولى امروز با سانسور جواب‌ها، فقط سؤال‌هاى كهنه را بزرگ مى‌كنند. حالا جواب اين سؤال را از زبان امام رضا(ع) مى‌دهم. وقتى در اين باره از امام رضا(ع) سؤال شد، آن حضرت فرمود: «زراره از امامت امام‌كاظم(ع) خبر داشت، ولى نمى‌دانست آيا همچنان كه در دوران حيات امام صادق(ع)، به تقيه و رازدارى موظف بود، پس از شهادت آن حضرت نيز تكليف همان است يا بايد امامت آن حضرت را مطرح و تبليغ كند؟ براى رفع اين ابهام بود كه فرزندش را به مدينه فرستاد تا كسب تكليف كند و وقتى برنگشت، در آخرين لحظات عمر [براى اقرار به امامت امام زمان خود، بدون اينكه نام امام كاظم(ع) را بياورد و با حفظ تقيه] گفت: خدايا! امام من همان كسى است كه اين قرآن، امامت او را از بين فرزندان جعفر بن محمد(ع) تأييد كرده است». 1- امير مى‌پرسد: يعنى حتى پس از شهادت امام صادق(ع) هم موضوع امامت امام كاظم(ع) مخفى مانده بود؟
و پاسخ مى‌شنود: بله فقط شيعيان خاص از اين موضوع باخبر بودند و عموم شيعيان خبرى نداشتند؛ زيرا اگر اين موضوع آشكار مى‌شد، به سرعت، امام كاظم(ع) را به شهادت مى‌رساندند.
جالب است بدانيد پس از شهادت امام صادق(ع)، منصور، خليفه وقت عباسى، به حاكم مدينه، محمد بن سليمان دستور داد جانشين جعفر بن