44در مقابل «زيارت خاصّه» است، يعنى زيارتى كه مخصوص روز خاصّ نيست و قيدى ندارد. مثلاً امام حسين(ع) يا حضرت على(ع) را به آن متن زيارتى، در هر جا و هر روز مى‌توان زيارت كرد و ثواب برد.

زيارت ناحيۀ مقدّسه

مقصود از «ناحيۀ مقدّسه»، يعنى طرف و سمت و سوى امام معصوم. زيارت خاصّى كه خطاب به امام حسين و شهداى كربلاست و از امام عسكرى و به قولى از امام زمان نقل شده است، «زيارت ناحيۀ مقدسه» نام دارد كه در آن به يكايك

شهداى كربلا سلام داده شده است. ¹ خيلى‌ها با اين نيّت كه آن از ناحيۀ مقدسۀ حضرت مهدى(ع) خطاب به جدّش سيدالشهدا(ع) صادر شده است، آن را مى‌خوانند.

زيارتنامه

متنى كه هنگام زيارت يكى از معصومين خطاب به آنان خوانده مى شود. مثل زيارت عاشورا، زيارت جامعۀ كبيره و ... ، به كتابچه و جزوه‌اى هم كه مشتمل بر اين متن باشد و در حرم‌ها خوانده شود «زيارتنامه» گفته مى‌شود. اين متن گاهى از امامان روايت شده است، گاهى هم از علما و بزرگان دين. به برگۀ جواز عبور از مرز در سفرهاى زيارتى هم زيارتنامه مى‌گويند.

زيارت نيابى

گاهى زائر، از طرف خودش زيارت مى‌كند، گاهى به نيابت از كس ديگر (چه مرده، چه زنده) و ثواب آن را هديه به آن شخص مى‌كند. به چنين زيارتى، زيارت نيابى گفته مى‌شود (به نايب الزياره مراجعه شود).

زيارت واجب و مستحبّ

زيارت خانۀ خدا براى كسى كه استطاعت مالى