34حكومت عباسيان، درخطبههاى نماز جمعه و روى منابر به على(ع) و امام حسن و امام حسين(عليهما السلام) و عدهاى از صحابه ناسزا مىگفتند، و در بين ناسزاگويان و يا آمران به ناسزاگويى كسانى بودند كه جزء صحابه و خلفا به شمار مىرفتند.
البته چنين توجيه خواهيد كرد كه اينان اجتهاد كردهاند و معذورند.
به قول علامه كاشف الغطاء:
«وقتى اجتهاد، جنگهايى را كه درصدر اسلام ميان اصحاب روى داده مانند جنگ جمل و صفين، صحيح مىشمرد و كشتن هزاران نفر مسلمان و ريختن خون آنان را جرم نمىداند، پس بهتر است كه تجاوز و طعن برخى از افراطىها را نسبت به خلفا جرم نداند». 1
اما اين كه نوشتهايد شيعه طعنه بر انس ابن مالك وابوهريره مىزند مگر عايشه همسر پيامبر اكرم(ص) آن همه طعنه بر ابوهريره وارد نمىكرد مگر ابوحنيفه پيشواى بزرگ حنفيان نمىگفت من رأى و نظر صحابه را قبول دارم جز سه تن، انس بن مالك، ابوهريره و ثمرۀ بن جندب. 2
آيت الله العظمى جعفر سبحانى از اين اشكال