24هجرت به مدينه به وى ابلاغ كرد. رسول گرامى صلى الله عليه و آله موضوع را با على عليه السلام در ميان گذاشت و براى آنكه خروج وى از مكّه جلب نظر نكند، از على عليه السلام درخواست نمود كه شب را در بستر او بيارامد. على عليه السلام با فداكارى تمام پيشنهاد پيامبر صلى الله عليه و آله را پذيرفت و آن شب را در بستر پيامبر صلى الله عليه و آله به استراحت پرداخت. در نتيجۀ اين كار رسول خدا صلى الله عليه و آله موفق گرديد از منزل خارج شود و راه مدينه را در پيش گيرد.
وقتى مشركان به خانۀ پيامبر صلى الله عليه و آله حمله كردند با على عليه السلام روبرو گشتند و پس از تعرّض مختصرى به على عليه السلام به قصد تعقيب پيامبر صلى الله عليه و آله از او جدا شدند.
خداى متعال در باب فداكارى على عليه السلام اين آيه را نازل فرمود كه: «وَ مِنَ النّٰاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغٰاءَ مَرْضٰاتِ اللّٰهِ وَ اللّٰهُ رَؤُفٌ بِالْعِبٰادِ» 1؛ «برخى از مردم - چون على عليه السلام جان خود را به خاطر خشنودى خدا مى‌فروشند. و خداوند نسبت به بندگان مهربان است».
طبرسى رحمهم الله در تفسير خود در شأن نزول اين آيه از قول ابن عباس آورده است: «اين آيه دربارۀ على عليه السلام نازل گرديد، آنگاه كه پيامبر صلى الله عليه و آله از دست مشركان فرار كرد و به غار پناه برد و على عليه السلام در بستر پيامبر صلى الله عليه و آله آرميد. و آيۀ فوق نيز در بين مكّه و مدينه نازل گرديد. و باز گويد: روايت