14«اولين كسى كه از مردان به رسول خدا صلى الله عليه و آله ايمان آورد، با او نماز گزارد و دعوت وى را تصديق نمود، على‌بن ابى طالب عليه السلام بود. او در اين زمان كودكى ده ساله بود، اما از نعمت‌هايى كه خداوند على عليه السلام را به آن مخصوص كرد يكى آن بود كه آن حضرت قبل از اسلام در دامان رسول خدا صلى الله عليه و آله رشد نمود». 1طبرى مورخ ديگر اهل سنت با ذكر حادثۀ «يوم‌الانذار» در كتاب خود اين مطلب را مورد تصريح قرار داده است كه:
«رسول خدا صلى الله عليه و آله در آن روز دست خود را به دست على عليه السلام زد و خطاب به قريش فرمود: اين، برادر و وصى من و نيز خليفۀ من در بين شماست. سخن او را بشنويد و از او اطاعت كنيد. اما قوم او خنده‌كنان برخاستند و به ابوطالب مى‌گفتند كه: به تو فرمان داد كه از پسر خود شنوا باشى و او را اطاعت كنى!». 2به هر جهت از اين زمان بود كه حضور على عليه السلام در كنار رسول خدا صلى الله عليه و آله معناى ويژه‌اى يافت. آن حضرت به عنوان وزير و ياور پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله عهده‌دار وظايف و تكاليفى گرديد و به شرحى كه خواهيم گفت اين معاونت و همراهى تا پايان حيات رسول خدا صلى الله عليه و آله ادامه يافت.