11و او با دست خود غذا در دهان من مى‌گذاشت». 1و باز در همين خطبه توضيح مى‌دهد كه:
«وَ لَقَدْ كُنْتُ اتَّبِعهُ اتبّاعِ الفَصيلِ اثَرَ امِّه يَرفَعُ لى فى كُلِّ يَوْمٍ مِنْ اخْلاٰقِهِ عِلْماً و يَأمُرُنى بالاِقتداءِ بِهِ». 2
يعنى: من بسان بچۀ ناقه‌اى كه به دنبال مادر مى‌رود در پى پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌رفتم. او هر روز يكى از فضائل خود را به من تعليم مى‌كرد و سفارش مى‌كرد كه از آن پيروى كنم.
با توجه به اين مصاحبت همه جانبه است كه على عليه السلام از همان كودكى به اسرار و حقايقى دست يافت كه تنها رسول خدا صلى الله عليه و آله به آن حقايق واقف شده بود. آن حضرت همه جا سايه به سايۀ پيامبر صلى الله عليه و آله بود؛ در شهر و يا در خارج از شهر و در دشت و يا كوهستان. و از اين جهت حقيقتى بر پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله مكشوف نمى‌گشت مگر آنكه على عليه السلام در جريان قرار مى‌گرفت. بنابراين تعجبى ندارد كه آن حضرت نخستين ايمان آورنده به رسول خدا صلى الله عليه و آله باشد، حضرتش در همان خطبه مى‌فرمايد:
«هر سال در حِرا خلوت مى‌گزيد. من او را مى‌ديدم و جز من كسى وى را نمى‌ديد. در آن هنگام جز خانه‌اى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و خديجه در آن بود، در هيچ خانه‌اى مسلمانى راه نيافته بود، و من سومين آنان بودم. روشنايى