37
امّ‌سلمه
ودرگذشت فاطمه بنت اسد
بر پايه گزارشى، روزى رسول خدا(ص) حضرت على(ع) را گريان ديد و سبب گريه‌اش را پرسيد.
او فرمود: «مادرم چشم از اين جهان فرو بست».
رسول خدا(ص) از جايش برخاست و فرمود: «به خدا سوگند كه او در حق من مادرى كرد».
سپس امّ‌سلمه را فرا خواند و فرمود: «اين بُرد و پيراهنم را بر او بپوشان و هنگامى كه از غسل دادن او دست كشيدى مرا آگاه كن».
حضرت بر او نماز خواند، حتى به درون قبرش رفت و مدتى در آنجا ماند؛ سپس فرمود: «اى فاطمه!» و پاسخ شنيد: «لبيك اى رسول خدا».
آن حضرت فرمود: «آيا يافتى آنچه را برايت
ضمانت كرده بودم؟» فرمود: «آرى، خداوند پاداش دنيا و آخرت را به تو بدهد». سپس رسول خدا(ص) دعا كرد كه قبرش گسترده و در روز قيامت با كفن محشور شود. 1