35 خانه خارج نشده است.
حضرت على(ع) اين مسئله را پذيرفت و خود را فدايى رسول خدا(ص) كرد. اين ماجرا در تاريخ به «ليلةالمبيت» مشهور است. پس از اين ماجرا، آيه‌اى در شأن اميرالمؤمنين(ع) نازل شده و اين عمل را ستود.
وَ مِنَ النّٰاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغٰاءَ مَرْضٰاتِ اللّٰهِ وَ اللّٰهُ رَؤُفٌ بِالْعِبٰادِ (بقره:207)
بعضى از مردم جان خود را به خاطر خشنودى خدا مى‌فروشند و خداوند نسبت به همه بندگان مهربان است.
آن شب، نزديكى غروب، پيامبر(ص) با امداد الهى، از تيررس چشمان گرگ‌صفتان از خانه بيرون آمده و بعد از اينكه به صورت اتفاقى با ابوبكر روبه‌رو شد، او را نيز با خود همراه نمود، مشركينى كه بنا بود، همگى يك دفعه بر سر پيامبر(ص) ريخته و او را قطعه قطعه نمايند، به خانه وى هجوم آوردند و با كنار زدن روانداز، على(ع) را در بستر او يافتند. آنها با حيرت بسيار، به صورت على(ع) نگريسته و از خشم و غضب، ضمن درگيرى با حضرت كه منجر به جراحت مختصرى شد، به سرعت از خانه خارج شدند و به