10پانزده ساله بود كه به شهر «آستانه» آمد و در دارالحديث اقامت كرد. در آنجا در مسجد سلطان محمد فاتح نزد بسيارى به كسب دانش پرداخت. از جمله استادان او شيخ ابراهيم حفي الران (وفات: 1318ق) و شيخ زين‌العابدين الصونى (وفات: 1326ق) بودند. وى در سال 1332هجرى دانش‌آموخته شد. 1
در سال 1325هجرى زمانى كه بيست و نه سال داشت، پس از رسيدن به رتبه علمى، در دانشگاه فاتح به تدريس پرداخت و اين فعاليت را تا اوايل جنگ اول جهانى ادامه داد. وى تا آن زمان توانست مراتب علمى را طى كند و نماينده مجلس بزرگان عثمانى (وكيل المشيخة العثمانيه) شود. سمتى كه هم‌تراز «شيخ الازهر» در مصر است.
وى در آن دوره به تأليف و نگارش كتاب پرداخت.
با نفوذ يهوديان «دونمه» 2 و ديگران (نصرانى‌ها و ارمنى‌ها) در ارتش اسلامى تركيه و نيز در حوزه‌هاى تربيتى و مطبوعات و همچنين خريد عناصر ترك، علوم دينى را محدود و ستم نسبت به دانشمندان را آغاز كردند و سرانجام حكومت خلافت اسلامى را به فروپاشى كشاندند. بنياد اين خلافت عظيم به دست فردى يهودى به نام قرصو و ديگران از بين رفت.