28روحانيون عزيز قرار دارد. برخى از اين شيوه‌ها عبارتند از:
1 - حكمت: علم و عقل دو ركن حكمت هستند لذا به سلاح علم و عقل بايد مجهز شد.
2 - موعظه حسنه: موعظه بايد عقلانى و متكى به روايات و آيات باشد پس بايد مستدل موعظه كرد.
3 - جدال احسن: در رابطه با زائرين و مخاطبانى كه استعداد پذيرش برهان را ندارند و يا از واعظ درونى محرومند و در نتيجه واعظ بيرونى بر روى آنها اثر نمى‌گذارد، مى‌توان در شرايط مناسب از اين شيوه بهره جست.
4 - تشويق: دادن هديه، تبريك گفتن، دعاى خير كردن.
5 - شيوه تدريجى و آرام حركت كردن در آموزش: تدريج رمز موفقيت است در رساندن پيام دين از عجله بايد پرهيز نمود.
انتظارنداشته باشيم كه مردم با شنيدن سخنان ما دفعتاً روى‌آورند.
6 - شيوه الگويى: ذكر نمونه‌هاى مثبت براى تمسك به او و نمونه‌هاى منفى و منفور براى برحذر شدن از آنها.
7 - شيوه تمثيلى: ذكر مثال براى فهم بهتر زائران و مخاطبان و تكرار، تداعى معانى، همراهى، پرسش و پاسخ، يادآمدى، مقايسه‌اى (تطبيقى)، بازسازى، تحريك عواطف از شيوه‌هاى ديگرى مى‌باشد.
تمام اين روش‌هايى كه ذكر شد متناسب با فهم و درك و سن و جنس زائران و مخاطبان به كار گرفته مى‌شود. البته با استفاده از ابزارهاى لازم اين امر خطير صورت مى‌گيرد. 1