48نخواهند گشت را جمع خواهيد كرد؟ اين آيه بازنگشتن همه ظالمان به دنيا را بيان مى‌كند; پس اگر ما قائل به رجوع برخى از آنان شويم، اين اعتقاد، مخالف با آيه خواهد بود.
در جواب بايد گفت كه اعتقاد به رجعت مخالفتى با آيه ندارد; زيرا آيه شريفه درباره گروهى خاص از ستمگران است و آنها كسانى‌اند كه در دنيا هلاك گشته و در آن به عذاب آسمانى گرفتار شده‌اند.
اما ستمگرانى كه بدون عذاب و عقوبت از دنيا رفته‌اند، آيه در ارتباط با آنها ساكت است و شايد سكوت آيه شريفه نسبت به آنان، به نوعى امضاى رجعت آنان و يا رجعت گروهى از آنان به انتخاب خداوند است.
نتيجه اين كه رجعت امر محالى نيست و نيز مخالفتى با توحيد ندارند; بلكه تجلّى قدرت مطلقه خداوند است و روايات فراوانى از اهل بيت - كه عِدل قرآن مى‌باشند - بر اثبات آن نقل شده است. هم چنين آيات فراوانى از قرآن كريم بر اثبات آن وجود دارد كه در بحثهاى گذشته به آنها استناد شد. در واقع رجعت همانند برخى از نشانه‌هاى قيامت و نوعى از معاد است كه كافران آن را بعيد مى‌شمارند.