29برنمى‌دارد، به حضورم بياورند، ادب مى‌كنم. ¹

در اين سخن امام باقر(عليه السلام) نكاتى نهفته است:

1 - انتظار حضرت از جوانان شيعه، تنها آموختن نيست، بلكه فهميدن و با تمام وجود پذيرفتن است كه اين از كلمه لايتفقّه به دست مى‌آيد.

2 - جامعه‌اى كه پيرو امامان است، بايد فرهيخته و داراى شناخت باشد تا داراى بصيرت بوده، از مسير حق -در دوران شبهه- منحرف نگردد و لازمه آن، توجيه و بيدار كردن افراد غافل است و براى غفلت زدايى، تنها راه تأديب است. تأديب به معناى عام، كه براى بيدارسازى و به راه حق رساندن افراد و مانند امر به معروف است، مراحل مختلفى‌دارد.

با توجه به رواياتى كه پيش‌تر آورديم، بايد گفت امروزه حضور جوانان در سرزمين وحى، فرصتى است استثنايى براى راهنمايان و مبلّغان دين، كه خداوند در فضاى سراسر معنوىِ حج و عمره، در اختيار آنان قرار داده است. بنابر اين، با اتكال به خداوند، بايد نسبت به‌تأديب و تخلّق آنان با روش‌هاى حسنه اقدام كرد و از اين امر غافل‌نبود، كه جوانِ امروز كاروان، كارگزار و خادم فرداى نظام اسلامى است.

*جوانى گلبرگ پاكى

اولين گام، فراروى جوانِ حاضر در سرزمين وحى، نگاه به گذشته عمر و توبه از گناهان است، تا لطافت پاكى و صفاى