33 «در ميان مردم را به حج فراخوان تا، پياده و سواره بر شتران لاغر از راههاى دور به سوى تو آيند تا سودهايى را كه براى آنان هست، بنگرند.»

منافعى كه در اين آيه آمده است اختصاصى به آخرت ندارد و شامل منافع دنيوى هم مى‌شود. فوايدى نظير صحت بدن، رزق و مال فراوان، محفوظ ماندن در كنار مغفرت و بخشش خداوند، بهشت و نورانيت. تمامى اين موارد منافع و آثارى است كه حج دربردارد و براى انسان به ارمغان مى‌آورد.

در تفاسير، منافع به معناى عام آن لحاظ شده؛ يعنى هم تجارت دنيا مراد است كه طلب روزى حلال باشد و هم ثواب و بهشت آخرت. ¹ در حج رحمت و مغفرت و بركات آسمانى نازل مى‌شود. كسى كه به مكه آمده، از تمام بركات دنيوى، دينى و اخروى بهره‌مند مى‌شود. به عبارت ديگر نكره بودن «منافع» افادۀ عمومى مى‌كند. ² كسى كه اهل مال دنياست، از حج منافع مادى برمى‌گيرد و آنكه اهل عمل و طاعت است، از حج، شيرينى طاعت نصيبش مى‌شود و آنكه اهل حال است، صفاى باطنى دريافت مى‌كند و اهل توحيد رضاى حق مى‌خرد. ³در اينجا برخى از آثار و بركات حج ابراهيمى بيان مى‌شود:

الف) تندرستى

يكى از آثار حج صحت و سلامت بدن است. خدا به انسان وعده داده كه اگر به تمتع يا عمره برود، بدنى سالم خواهد داشت؛ پس حج، سلامت جسمانى هم به انسان مى‌دهد. امام سجاد عليه السلام اين مژده را داد كه:

«حُجُّوا وَ اعْتَمِرُوا تَصِحَّ أَبْدَانُكُم»؛ ⁴