13
مقدّمه
شعر، اين كلام موزون و اثرگذار، وديعۀ الهى و موهبت ارزشمند پروردگار به انسان، يكى از شيوه‌هاى بيان و پيام‌رسانى است و برخوردارى آن از جاذبه و شورانگيزى و حركت‌آفرينى، موجب مى‌شود كه «فرهنگ‌ساز» گردد.
اگر شاعران، فرمانرواى قلمرو دلهايند، به دليل سحرانگيزى و نفوذ شعر در اعماق جان مخاطبان است. از همين رهگذر، عنايت و حمايت اسلام و رهبران دينى از «شعر مكتبى و آيينى» جايگاه والاى شاعران متعهد و شعر جهت‌دار و هدفمند را مى‌رساند. هم «جايگاه مكتبى شعر» حايز اهميت است، هم «جايگاه شعر مكتبى».
برخورداران از قريحۀ شعرى و ذوق ادبى، به شكرانۀ اين موهبت خداداد، همواره اداى دين نسبت به دين و