44أَنْ تُصَلِّيَ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُعْتِقَ رَقَبَتِي مِنَ النّٰارِ، كه درود فرستى بر محمد و خاندانش و مرا از آتش دوزخ وَأَنْ تُخْرِجَنِي مِنَ الدُّنْيٰا سٰالِماً وَتُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ آمِناً، وَأَنْ تَجْعَلَ آزاد كنى و از دنيا با ايمان سالم بيرونم برى و با ايمنى وارد بهشتم كنى دُعٰائِي اوَّلَهُ فَلاٰحاً وَأَوْسَطَهُ نَجٰاحاً وَآخِرَهُ صَلاٰحاً، إِنَّكَ أَنْتَ آغاز دعايم را رستگارى و وسطش را پيروزى و سرانجامش را صلاح قرار ده كه تو عَلاّٰمُ الْغُيُوبِ».

دانايى به ناديدنى‌ها.»

همچنين در صحيفۀ علويّه است كه در تعقيب هر فريضه بخواند:

«يٰا مَنْ لاٰ يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ ، يٰا مَنْ لاٰ يُغَلِّطُهُ السّٰائِلُونَ «اى آنكه سرگرمش نكند شنيدنى از شنيدن ديگر واى آنكه (كثرت) سائلان او را به اشتباه نياندازد يٰا مَنْ لاٰ يُبْرِمُهُ الْحٰاحُ الْمُلِحِّينَ، أَذِقْنِي بَرْدَ عَفْوِكَ وَحَلاٰوَةَ و اى كسى كه اصرار اصرار كنندگان به ستوهش نياورد، لذت عفو و شيرينى رَحْمَتِكَ وَمَغْفِرَتِكَ».

رحمت و آمرزشت را به من بچشان.»