1) . آيةاللّٰه خويى: تحصيل اطمينان لازم است و گمان كافى نيست ولى اگر ثقۀ خبره از اهل محل خبر بدهد كافى است. آيةاللّٰه تبريزى اضافه فرموده‌اند: بلكه شهادت يك نفر ثقه كافى است، اگر بدانيم مستند او سؤال از اهل محل است. آيةاللّٰه سيستانى : تحصيل علم يا اطمينان يا حجّت شرعيه لازم است. آيةاللّٰه فاضل: تحصل اطمينان لازم است

2) . آيةاللّٰه خويى: اگر حدود سه سال در جده مى‌ماند كه صدق مقرّ و منزل بر آن بكند مى‌تواند از جده محرم شود

3) . آيةاللّٰه سيستانى: مى‌توانند از جده با نذر محرم شوند زيرا جنوب شرقى آن محاذى با جحفه است ولى در صحت احرام به نذر، براى كسى كه مى‌داند مجبور به تظليل مى‌شود اشكال است

4) . آيةاللّٰه بهجت: مثل جحفه يا محاذات آن

5) . آيةاللّٰه صافى، گلپايگانى: در عمرۀ مفرده، احرام از ادنى الحل كفايت مى‌كند، اگرچه با عبور از ميقات بدون احرام گناه كرده است. آيةاللّٰه فاضل و مكارم: ميقات براى احرام عمرۀ مفرده، براى كسى كه از جده به مكه مى‌رود، علاوه بر مواقيت پنج‌گانه، ادنى الحل نيز مى‌باشد، لذا مى‌تواند از حديبيه محرم شود و معصيتى نيز مرتكب نشده است. آيةاللّٰه تبريزى و خويى: كسى كه بدون قصد دخول مكه از ميقات عبور كرده و به نزديك حرم رسيده مى‌تواند از ادنى الحل براى عمرۀ مفرده محرم شود. آيةاللّٰه سيستانى: كسى كه براى كار ديگرى غير از عمره به نزديك حرم رسيده و قصد دخول حرم هم نداشته و از ميقات گذشته و سپس تصميم بر انجام عمره گرفته است مى‌تواند از ادنى الحل محرم شود