20حاكم نيشابورى از ابن عباس روايت مى‌كند كه چهار خصلت براى على(ع) وجود دارد كه منحصر به فرد است و هيچ‌كس با او شريك نيست:
اولين كسى است كه از ميان عرب و عجم با پيامبر(ص) نماز خواند. هر غزوه‌اى كه پيامبر(ص) درآن حضور داشت، پرچم به دست على(ع) بود. در روز مهراس 1 كه همه فرار كردند، على(ع) با پيامبر(ص) ماند و مقابل شدايد جنگ، استقامت ورزيد و او كسى است كه پيامبر(ص) را غسل داد و در قبر گذاشت. 2
ابن عساكر از ابن عباس نقل كرد كه گفت: «به اندازه‌اى كه در شأن و فضيلت على(ع) آيه نازل شده، براى كسى نازل نشده است. درباره او سيصد آيه نازل شده است». 3
بيان فضايل اميرمؤمنان(ع) سبب طولانى شدن سخن مى‌شود و ما حتى از شمارش اندكى از فضايل آن بزرگوار عاجزيم؛ تا چه رسد بخواهيم تمام فضايلش را برشماريم.
كسى كه از چنين فضايل و مناقبى برخوردار است، نيازى ندارد كه پيروان و يارانش براى او به دروغ منقبتى بسازند و فضيلتى ببافند. در واقع، ديگران به ساختن فضايل و مناقب دروغ براى پيشوايان و بزرگان خود نياز دارند، نه شيعه اماميه.