14قول مشهور اين است كه وى شش سال پس از به خلافت رسيدن عمر بن خطاب به دنيا آمد و پانصد تن از صحابه را درك كرد و مىگفت: «هيچ خطى بر كاغذى ننوشتم و كسى بر من حديثى نخواند كه بار ديگر از او بخواهم تا بر من بخواند، بلكه به مجرد شنيدن، حفظ مىشدم». ابومخلد گفت: «فقيهتر از شعبى نديدم». عبدالملك بن عمير گفت: «عبدالله بن عمر، شعبى را ديد كه داشت غزوات پيامبر(ص) را براى مردم تعريف مىكرد. ابن عمر گفت: من در اين جنگها بودم، ولى شعبى به آنها آگاهتر از من، و حافظهاش نسبت به آنها قوىتر است». شعبى در سال 103 يا 104 يا 107 يا 110 هجرى درگذشت. 1
با مراجعه به كتبى كه شرح حال شعبى در آنها آمده است، خواهيد ديد كه در هيچ كتابى به اين نكته اشاره نشده كه شعبى از شيعيان بوده و سپس سنى شده است؛ تا چه رسد به اينكه از بزرگان شيعه باشد. بلكه عكس اين مطلب صادق است؛ يعنى شعبى از پيروان بنىاميه است و آنان نيز دشمن اهل بيت(عليهم السلام) و شيعياناند؛ زيرا شعبى با آنكه معاصر با اميرمؤمنان على بن ابىطالب(ع) و دو آقاى جوانان بهشت، امام حسن و امام حسين(عليهما السلام) بوده، ولى حديثى از آنان نقل نكرده است. 2
شعبى، سفير عبدالملك بن مروان، خليفه اموى، به سوى پادشاه روم بود