9
سفرنامه‌نويسى
شيفتگى انسان به شنيدن خاطرات، هميشگى و ريشه‌دار است. اين خاطره‌ها وقتى دربارۀ سفرهاى شخصى است، نام «سفرنامه» به خود مى‌گيرد و اغلب، مى‌تواند آينۀ نمايانگر روزگار و شرايط خاصّ يك دوره يا ترسيمى از مكانها، آباديها و حوادث باشد.
زندگى و عادات و آداب مردم، پيوسته در دگرگونى است وچهرۀ شهرها و آباديها عوض مى‌شود. تاريخنگاران اگر بى‌غرض باشند، مى‌توانند آينۀ روزگار بوده، حوادث را به نسلهاى بعد منتقل سازند. از اين رو، سفرنامه‌ها ازمنابع عمدۀ ارزيابيهاى تاريخى به شمار مى‌آيند.
* * *
بسيارى از آنان كه به سفر معنوى و به ياد ماندنى «حج»