69 در سال 14ه .ق منطقۀ نجف محل درگيرى نيروهاى نظامى ساسانيان و لشكر مسلمانان بود و در منطقۀ >بانقيا< مسلمانان موفق شدند كه اولين جزيه را از ايرانيان بگيرند.
در سال 37ه .ق صحابى جليل القدر >خباب بن الارت< اولين كسى بود كه در نجف دفن شد و حضرت على(ع)بر سر جنازۀ او نماز خواند و براى او طلب آمرزش نمود.
در سال(40ه .ق661/م) حضرت على(ع)دركوفه به شهادت رسيد و جسد پاكش بنا به وصيت وى به وسيلۀ دو فرزندش امام حسن(ع)و امام حسين(ع)در نجف اشرف به خاك سپرده شد.
در سال250ه . ق اولين رود به سوى نجف كشيده شد. اين رود را شخصى به نام >سليمان بن أعين< و در منطقه‌اى به نام >السنيق< احداث كرد، بعدها باغ هاى شهركوفه و يران شدند و بسيارى از اهالى كوفه به شهر قم و برخى نيز به شهر واسط و منطقه‌اى به نام >خراب الكوفه< هجرت كردند.
در قرن چهارم هجرى يكى از خوارج به نام >مره بن قيس< به نجف حمله كرد تا جسد مبارك حضرت على(ع)را از قبر خارج كند. وى باروى شهر را منهدم ساخت و پس از جنگ و محاصره شش روزه عاقبت شهر را فتح نمود. اما از نبش قبر مطهر امام على(ع)منصرف شد.
در سال 448ه . ق / 1056م در دوران آل بويه شهر نجف از مراكز مهم تدريس امور دينى شد و اين امر بويژه پس از هجرت شيخ ابوجعفر طوسى از بغداد به