58
فصل چهارم:در خاك پاك مدينه و ميوه‌هاى آن
[9 - آ] در خبر است كه غبار مدينه شفاست از جذام و آمده است كه در هنگامى كه رجوع كرده بودند از غزوۀ تبوك و تلقى كردند لشكر اسلام را جماعتى كه مدينه بودند و غبار بسيار 1 از آثار ايشان انگيخته شده بود، بعض از همراهان آن حضرت - صلى اللّٰه عليه و آله وسلم - بينى خود را مى‌پوشيدند از غبار، پس آن سيّد ابرار - صلى‌اللّٰه عليه وآله وسلم - نقاب 2 از روى مبارك 3 خود برداشته فرمودند:
«به خدايى كه نفس من به يد قدرت اوست هر آينه خاك مدينه دواست از هر داء.»
راوى مى‌گويد: گمان مى‌برم كه از جذام و برص.
در خبرى ديگر آمده: به خدايى كه نفسِ من به يد قدرتِ اوست به درستى كه خاك مدينه مؤمن است و به درستى كه او شفاست از جذام.
صاحب تاريخ مى‌گويد:
«مامُشاهده كرديم‌كه مجذومى‌به‌آن‌خاك پاك‌استشفانمود و از او آن مرض بد 4 زايل شد.»
و نيز مروى شده است كه بنى‌الحارث با ضعف تمام به نزد آن سرور انام