8بار ديگر خود را در آينه قرآن ببينيم. قرآن با فريادِ «مٰا كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُداً» 1 فرمود: منحرفان را ياور خود نگيريد! ولى متأسفانه ما گرفتيم.
قرآن با فريادِ «فَلَنْ أَكُونَ ظَهِيراً لِلْمُجْرِمِينَ » 2 فرمود:
هرگز ياور مجرمان نباشيد! ولى ما در برخى موارد ياور مجرمان شديم.
قرآن با فريادِ «إِنَّ الْعِزَّةَ لِلّٰهِ جَمِيعاً» 3 و «أَنَّ الْقُوَّةَ لِلّٰهِ جَمِيعاً» 4 و فريادِ «لَنْ يَخْلُقُوا ذُبٰاباً» 5 و فريادِ « كَمَثَلِ الْعَنْكَبُوتِ » 6 به ما گفت، تمام عزت و قدرت براى خداست. قدرتهاى غير الهى مثل تار عنكبوت سست و ضعيف هستند و توان آفريدن يك مگس را هم ندارند، ولى بسيارى از مسلمانان در برابر اين فريادها مثل پسر نوح كه مىگفت: «سآوى الى جبل يعصمنى» خود را به ابرقدرتها وابسته كردند. در آن زمان پسر نوح گمان مىكرد كوه او را نجات مىدهد و در اين زمان آنها گمان مىكنند قدرتها آنها را نجات مىدهند. (آيا با مشاهده فرار شاه ايران و آوارگى منافقان و ذلّت صدام با آن همه وابستگى به اين و آن، كافى نيست كه باور كنيم كه خدا مىفرمايد: «أَ يَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ » و باور كنيم كلام خدا را كه مىفرمايد: «هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلْإِيمٰانِ »
بار ديگر خود را در آينه قرآن ببينيم.
قرآن درباره بنىاسرائيل مىفرمايد: «فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعٰالَمِينَ » 7 ولى در آيه 61 سوره بقره مىفرمايد: «باؤوا بغضبٍ» راستى چرا امت برتر و داراى فضيلت به غضب و قهر