10هزار نفر و يا اندكى بيشتر ذكر كرده‌اند، از مدينه به قصد مكه خارج گرديد. اين عده غير از كسانى بودند كه از نقاط ديگر عربستان از جمله ساكنان مكه و آبادى‌هاى اطراف آن به حج‌گزاران ملحق شدند.
شيخ مفيد در كتاب الارشاد آورده است:
پس از برخورد رسول خدا صلى الله عليه و آله با مسيحيان نجران و جريان مباهله، حجةالوداع به وقوع پيوست. اندكى قبل از اين پيشامد، پيامبر صلى الله عليه و آله على عليه السلام را به يمن فرستاد تا خمس گنجينه‌ها و معادن را از اهالى آنجا بگيرد و آنچه را كه مسيحيان نجران - از حلّه و پول - متعهد شده بودند، دريافت كند. حضرت على عليه السلام به محل مأموريت خود عزيمت كرد.
رسول خدا صلى الله عليه و آله به كس ديگرى غير از على عليه السلام در اين كار اعتماد نكرد و در ميان مردم هيچ‌كس را شايستۀ اين كار نديد. حضرتش على عليه السلام را به عنوان نايب خود به اين سفر گسيل داشت، زيرا دربارۀ انجام مأموريتى كه بر عهده‌اش گذاشته بود، آسوده خاطر بود.
در همين ايام رسول خدا صلى الله عليه و آله آهنگ حج نمود و پس از آن‌كه جمعيت زيادى از مدينه و اطراف آن با پيامبر صلى الله عليه و آله همراه شدند، آن حضرت در بيست و پنجم ذى‌القعده از مدينه خارج گرديد. همزمان با آن، رسول خدا صلى الله عليه و آله نامه‌اى به على عليه السلام كه در يمن به سر مى‌برد فرستاد و به آن حضرت سفارش فرمود كه از يمن به مكه آيد، اما در مورد نوع حج