16خالى از ريگ و سنگ و بدون درخت يا گياهان هرز و مزاحم، مثل اينكه كشاورزى آن را پاك كرده و براى كشت آماده كرده باشد. 1
ج: كربلا، از دو واژۀ آشورى «كرب» و «ايلا» تركيب يافته است، يعنى حرم خدا و خانۀ خدايگان. 2
د: اين كلمه در اصل فارسى بوده و از دو كلمۀ «كار» و «بالا» گرفته شده است؛ يعنى كار آسمانى و ارزشمند؛ يعنى كار آسمانى و ارزشمند، به عبارتى جايگاه نماز و نيايش. 3
ه- : در اصل «كُوَر بابل» بوده است، يعنى روستاهاى شهر بابل. 4
و: توسط خود حضرت سيدالشهدا و پدرش على(ع) و جدّش رسول اكرم(ص)، كربلا به كرب و بلا، يعنى درد و بلا و امتحان و ابتلا تفسير شده است. 5
ادبا و شعراى شيعه نيز همين تفسير را برگزيدهاند، به عنوان نمونه، سالار شاعران شيعى سيد اسماعيل حميرى از كربلا چنين ياد مىكند: