6آزار و شكنجۀ حكومت جمال عبدالناصر مى گريختند، پناه داد، ميان اصول عقيدتى بدوى اما جدا افتاده و منزوى وهابيت - يعنى ايدئولوژى رسمى سعودى - با تعاليم سلفى برخى مؤسسين اخوان المسلمين كه حاكمان سكولار عرب را به مثابه كافران و اهداف مشروع جنگ مقدس و جهاد معرفى و محكوم مى كرد، امتزاج و پيوندى حاصل شد. اين تركيب تازه در واقع تلفيق محافظه كارى فرهنگى و اجتماعى وهابيت و راديكاليسم سياسى اخوانى ها بود كه موجب پديد آمدن گونۀ ستيزه جوى وهابيت شد كه سرانجام القاعده از آن پديد آمد .
اصطلاحات نادرستى مانند فاشيسم اسلامى و فاشيسم مذهبى كه برخى محافل غرب بارها به اشتباه از آنها براى اشاره به همۀ اشكال اسلامگرايى استفاده كرده‌اند، امروز نام هاى مناسبى براى وهابيت به نظر مى رسند. امتناع فرقۀ وهابى از پذيرش حقوق فردى، تحقير وتخفيف حقوق و شأن و منزلت زنان، بى اعتنايى به ارزش هاى واقعى و فطرى حيات انسان و تشويق خشونت بر ضد حريفانش كه آنها را كافر مى نامد همگى از جمله مواردى است كه در ميان جنبش هاى اصولگراى اسلامى نظير ندارد .
جيمز وولسى رئيس سابق سازمان CIA «سيا»، براى توصيف وهابيت از عبارت «توتاليتاريانيسم تئوكراتيك »
استفاده مى كند، عبارتى كه هم تمايل جريان وهابى به