13فراوانى دارد،اين آداب از هنگامى كه حاجى قصد خانه خدا مى‌كند شروع شده و با ورود به شهر مكه و آداب طواف و نماز طواف و سعى بين صفا و مروه ادامه مى‌يابد و با آداب حضور در عرفه و مشعر الحرام و منا به اوج خود مى‌رسد و نهايت به ادب خروج از اين شهر مقدس خاتمه مى‌يابد.در اين فصل علاوه بر توجه به عبادى و فردى بودن حج و آداب آن نگاهى اجتماعى و جهانى به فريضه حج دارد.
فصل پنجم كه پر حجم‌ترين فصل اين نوشتار است درباره دو شهر مهم مكه و مدينه و آثار اسلامى آنهاست.براى پى بردن به اهميت دينى اين دو شهر مقدس از منظر قرآن كريم،ضمن نقل آياتى از قرآن درباره فضائل اماكن مقدس،اين دو شهر را با برخى ديگر از شهرها و مكان‌هاى مقدس مقايسه مى‌كنيم و از منظر قرآن به اثبات مى‌رسانيم كه شهر مقدس مكه نزد خداوند از بهترين شهرهاست،كه روزى بايد تمام مردم دنيا به طرف آن سر به سجده بندگى و عبوديت براى خدا بگذارند.
فصل ششم نيز درباره زيارت و اهميت آن از منظر قرآن كريم است.در اين فصل با توجه به آيات قرآن كريم به اثبات مى‌رسد كه زيارت مكان‌هاى مقدس نه تنها حرام نيست،بلكه از عنايت خاصى برخوردار است و اگر زيارت اماكن مقدس نبود،چنان كه برخى از فرقه‌هاى كژ آيين و خطاكار مى‌پندارند،بسيارى از فداكارى‌هاى مردان الهى به دست فراموشى سپرده مى‌شد و آثار بر جاى مانده از رسول خدا صلى الله عليه و آله و صحابه بزرگوار او ناشناخته مى‌ماند و مردمان با اسوه‌هاى دينى بيگانه مى‌شدند و از هويت دينى خويش غافل مى‌ماندند.
رمضان محمدى