49را نپرستيد. پدران و اجداد او نيز همه موحد و خداپرست بودند. اما درباره اينكه آيين آن حضرت پيش از بعثت چه بوده، آراى مختلفى ارائه شده است. برخى گويند متعبد به دينى نبوده است، گروهى گويند پيرو آيينى بوده ولى در اينكه آن آيين دين حضرت نوح، ابراهيم، موسى يا عيسى(عليهم السلام) بوده اختلاف دارند. برخى نيز در اين مطلب توقف كرده و گفتهاند هر دو امر ممكن است و ترجيحى نيز در بين نيست. بزرگان اهل سنت و دانشمندان شيعه در اينباره به تفصيل سخن گفتهاند.
از مجموع مباحثى كه در اين زمينه مطرح شده است اين نكته به دست مىآيد كه رسول خدا(ص) قبل از بعثت نيز زمينه و درجاتى از مقام نبوت را دارا بوده و با تعبّد به دين خود كليات احكام آن را انجام مىداده ولى مأمور به تبليغ نبوده است، به اصطلاح به نوعى نبى بوده است نه رسول، دلايل و شواهد زيادى بر اين مدعا موجود است. ابنسعد در طبقات 148/1 نقل مىكند شخصى از رسول خدا(ص) پرسيد:
«مَتى كُنْتَ نَبِيّاً؟».
چه زمانى پيامبر بودى؟
اصحاب گفتند: ساكت! ساكت! پيامبر فرمود: «دَعُوهُ» رهايش كنيد. آنگاه خطاب به آن شخص فرمود:
«كُنْتُ نَبِيّاً و آدَمُ بَيْنَ الرُّوحِ وَالْجَسَدِ».
من پيامبر بودم درحالىكه آدم بين روح و جسد بهسر مىبرد.
كنايه از اينكه هنوز خلقت آدم كامل نشده بود. همچنين به روايت