45مى‌كند.
قرآن در آيه كريمه ديگرى از وضع ظاهرى گناهكاران در آن روز پرده برمى‌دارد و مى‌فرمايد:
تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النّٰارُ وَ هُمْ فِيهٰا كٰالِحُونَ (مؤمنون : 104)
آتش، چهره‌هايشان را مى‌سوزاند و لبانشان آماس كرده و برگشته است.
افزون بر اينها، چهره گناهكاران در قيامت دگرگون مى‌شود. معاذ بن جبل مى‌گويد: در منزل ابوايوب انصارى در محضر رسول خدا(ص) بودم. از آن حضرت پرسيدم: منظور از اين آيه چيست؟ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوٰاجاً؛ «روز قيامت در صور دميده مى‌شود، پس مردم گروه گروه مى‌آيند.» (نبأ: 18)
آن حضرت در پاسخ فرمود:
ده گروه از امت من در قيامت با چهره‌هاى مخصوصى از سايرين متمايز هستند و با اين حال وارد صحنه مى‌شوند.
گروهى به صورت ميمون يا خوك يا واژگونه يا كور يا گنگ و كر و گروهى زبانشان را مى‌جوند و از دهانشان چرك مى‌ريزد كه همه را ناراحت مى‌كند. بعضى بدتر از مردار گنديده، گروهى پوشيده به لباس‌هاى آتشين و مس گداخته و چسبان، برخى با دست و پاى بريده و گروه ديگر آويخته شده بر دارهاى آتشين.