31
فصل اول:حائر و حرمت و قداست آن در دين مبين اسلام
بحث و بررسى موضوع حائر، در حقيقت گفتوگو از مقدّسترين بقعه و بارگاه، در دين مبين اسلام است. همانجايى كه در شرافت و منزلت، با كعبۀ معظّمه برابرى مىكند و با نور هدايت و آزادگى، بر جاى جاى كشورهاى اسلامى از شرق تا غرب، فضيلت و برترى يافته است.
البتّه اگر حائر با كعبه، پهلو زده و در شرافت، بر آن پيشى گرفته است، از اين روست كه حائر، بارگاهى صد در صد اسلامى و از پيرايههاى جاهليّت، مبرّاست و پرستش بتها و حضور بتپرستان را در خود به ياد ندارد. علاوه بر اين، با خونى كه از خون پيامبر خداست، درآميخته و ذرّه ذرّۀ آن با گوشتى عجين گشته كه از گوشت آن حضرت است؛ چنانكه حديث وارده از طريق شيعه و سنّى، بر اين مطلب صراحت دارد.
بدون شك آنچه در بحث و بررسى تاريخى اين كتاب، راجع به حائر مقدّس و كربلا به دست خواهد آمد، در حقيقت چيزى جز نتيجۀ رويارويى ميان دو گروه (حقجو و مادّىگرا) در دوران جاهليّت نيست كه متأسفانه زبانههاى آن تا ظهور اسلام، امتداد يافته و در قالب فضيلت و رذيلت، نمايان گشته و كربلا و حائر را