8براى نويسندۀ اين نوشتار تفاوتى ندارد كه اين حركت از جانب شيعه يا سنى باشد؛ هر چند سلفىهاى تندرو، در پشت صحنۀ اين حركتهاى افراطى در جهانِ اهلسنت ديده مىشوند، اما مسلمانان نبايد تحت تأثير دسيسههاى نامعقول و ناپسند آنان قرار گيرند و عقايد و باورهاى مذهبى خود را كنار گذاشته و در فرقههاى انحرافى هضم و نابود شوند، به گونهاى كه هويّت مذهبى خود را از دست بدهند.
چه كسى است كه به ضرورت انسجام مسلمانان آگاه نباشد؟ اگر مسلمانان انسجام نداشته باشند و با يكديگر نزاع و اختلاف داشته باشند و با يكديگر درگير شوند، چه آثار و پيامدهايى را درپى خواهد داشت؟
آيا هر عاقل و خردمندى مىتواند بپذيرد كه درگيرى و نزاع به سود او تمام مىشود؟
قرآن كريم مىفرمايد:
«إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ»
1
؛ اگر به شما آسيبى برسد، به آنان نيز آسيبى مانند آسيبى كه رساندهاند، مىرسد.
تاريخ به عنوان يك منبع شناخت و راه دستيابى به روشهاى موفقيّت در آينده، اين واقعيّت را روشن مىسازد كه مسلمانان و فرقههاى اسلامى، متوجه اين حقيقت باشند كه درگيرىهاى مذهبى به سود هيچ كسى نخواهد