57

مراقبت اخلاقى در جمع ميهمانان خدا

كعبه بيت مكرم و مطهر، قبلۀ مؤمنان و مطاف پاكدلان است. خداوند براى تكريم اين بيت و تشريف زائران خانه‌اش، ابراهيم خليل و اسماعيل ذبيح را مأمور ساخت تا خانۀ كعبه را تطهير نمايند و لوث شرك و كفر و فسق و فساد و ستم و بيداد را از دامن آن بزدايند:

وَ عَهِدْنٰا إِلىٰ إِبْرٰاهِيمَ وَ إِسْمٰاعِيلَ أَنْ طَهِّرٰا بَيْتِيَ لِلطّٰائِفِينَ وَ الْعٰاكِفِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ ¹ «با ابراهيم و اسماعيل پيمان بستيم كه خانه‌ام را براى طواف كنندگان و ملازمان و ركوع و سجودكنندگان پاك و پاكيزه كنيد».

تطهير بيت از هرگونه ارجاس و آلودگى‌ها، از يك سو به جهتِ حرمتِ خانه و انتساب آن به ربّ البيت و صاحبخانه است و از سوى ديگر به احترام ميهمانى كه به اين خانه فرا خوانده شده و امانت الهى را بر دوش دارد. از اين‌رو مهمانى كه به اين خانه وارد مى‌شود، بايد احترام خانه و صاحبخانه را نگهدارد و تشريف و تكريمى را كه آن ميزبان كريم، براى وى قائل شده است درك كند. قدر و جايگاه خود را بشناسد و بداند كه خانۀ پاك، زائر پاك مى‌طلبد، پاك از همه آلودگى‌هاى درون و برون، تا شايستۀ ضيافت الهى گردد و گرنه ميهمانى است ناخوانده كه شايستگى پذيرايى ندارد.

فضاى روحانى حج نمودارى است از بهشت برين و زائران بايد در