45
وَ لاٰيَأكل طَعٰامك الاّتقى» 1؛ «جز با مؤمن مصاحبت نكن و غذاى تو را جز پرهيزگار نخورد».
و نيز على عليه السلام مىفرمايد: «با كسى كه براى تو در سفر ارج نمىنهد، آنگونه كه تو براى وى ارج مىنهى، مصاحبت نكن»؛
(لا تصحبنّ في سفر مَنْ لايرى لك من الفضل عليه كما ترى له عليك) 2
همسفر بايد در هر پايه و جايگاهى كه هست، حرمت ديگران را نگهدارد و به چشم برترى به خود ننگرد و تنها از ديگران انتظار تعظيم نداشته باشد بلكه بايد بدور از عناوين و مشخصههاى فردى يا اجتماعى به ديگران احترام بگذارد.
در باب مصاحبت و ويژگى آن، امام صادق عليه السلام مىفرمايد:
«باكسى هم صحبت باش كه زيور و آبروى تو باشد نه آنكه مىخواهد به وسيله تو كسب آبرو كند» ؛
(أصْحبْ مَنْ تتزيّن به ولاتصحب من يتزينبك) 3
همچنين آن حضرت گزينش ياران و مصاحبان را به دو چيز مشروط ساخته است:
الف : مراقبت اوقات نماز.
ب : نيكىكردن در راحت و رنج.
«اختبروا اخوانكم بخصلتين فاِنْ كٰانَتٰا فيهم وَاِلاّ فاعزب ثمّ اعزب: المحافظة على الصلوات فى مواقيتها و البرّ بالإخوان فى العُسْر واليُسْر» 4.