34حكومت به صورت عملى در اختيار وى قرار گرفت و خلافت تنها سند مشروعيتى شد براى حكمرانى آل‌بويه. از اين تاريخ به بعد مشهد كاظمين از جهات گوناگون مورد توجّه بود.
در سال 336 ه .ق. بناى حرم تجديد شد و ساختمانى نو بنا گرديد. بناى ساختمان از آجر بود و در ميان آجرها هم گل ارمنى را كه با شير مايع و موى بز خمير شده بود، مى‌گذاشتند تا بناى حرم كه از جانب رود دجله تهديد مى‌شد، دوام بيشترى يابد. از اجزاى اين بنا دو قبۀ مجلل از چوب ساج بود كه به صورت دو كاسۀ واژگون بر فراز ساختمان حرم خودنمايى مى‌كرد. اين گنبدها بزرگ بودند و فضاى داخلى آن‌ها مى‌توانست عدۀ زيادى از زائران را در خود جاى دهد. بر روى قبرها ضريحى از چوب ساج كه با منبت‌كارى‌هاى زيبا آراسته شده بود، قرار داده شد. رو به روى بناى حرم صحنى ايجاد شد كه ديوار بلندى آن را احاطه مى‌نمود. در شمال آن هم مسجدى بنا گرديد.
معزالدوله براى به وجود آوردن امنيت در كاظمين كه از شهر بغداد دور افتاده بود، عده‌اى از سربازان خود را به همراه ساز و برگ نظامى براى حفاظت در آن‌جا گمارد. او براى تثبيت معنوى حرم نيز تا يك كيلومترى مشهد كاظمين را شعاع حرم قرار داد. هر كس كه خود را در اين شعاع