91
نقد استدلال به روايات ارتفاع قبر
در پايان شايسته است به نقد و بررسى استدلال ديگرى بپردازيم كه نابخردانه و مغرضانه در جهت تقويت افكار وهّابيون و اثبات حرمت ايجاد گنبد و بارگاه برروى قبور پيامبران و امامان عليهم السلام در كتابى به نام «المزار عند أئمّة الأطهار عليهم السلام » نوشته شده است. اين كتاب در سالهاى أخير ترجمه شده و باعنوان «زيارت از ديدگاه ائمۀ عليهم السلام » بطور گستردهاى منتشر و ميان زائران بيت اللّٰه الحرام توزيع مى گردد.
در قسمتى از اين كتاب رواياتى كه دلالت دارند بر مستحب بودن بلند ساختن قبر به اندازه چهار انگشت يا يك وجب، در مسير استدلال بر جايز نبودن ايجاد گنبد وبارگاه بر روى قبور پيامبران و امامان عليهم السلام مطرح شده است.
با كمى دقّت دراين نوشتار، روشن مىشود نويسنده و مترجم آن نسبت به فهم متون روايى و اجتهاد در آنها كاملاً بيگانه بوده و هدف آنها فقط فريب افكار عمومى با تحريف لفظى و معنوى در روايات موجود در كتابهاى شيعه است. از اين رو شايسته است متن اين نوشتار را ذكر كرده و سپس به نقد و بررسى آن بپردازيم.
متن استدلال
نويسنده در قسمتى از اين كتاب نوشته است:
«از خلال روايات وارده دركتب تشيع آنچه بر مىآيد اين است كه قبر فقط از چهار انگشت تا يك وجب بلند ميشود، كه از چهار انگشت كمتر، و از يك وجب بيشتر جايز نيست.
روشن است كه اگر بلند ساختن قبر طورى كه در بعضى جوامع رايج است درست بود، نيازى نبود كه امامان از بلند كردن آن منع كنند، يا براى آن مقدارى مشخّص كنند، ما در اينجا چند روايت بر مىگزينيم.
روايت اول: از امام باقر عليه السلام روايت است كه گفت: رسول گرامى صلى الله عليه و آله به امير المؤمنين عليهم السلام فرمودند:
«يا على، ادفني في هذا المكان وارفع قبري من الأرض أربع أصابع، ورشّ