44عثمان بن مَعمر بر زبان راند و آن اين بود كه شخصى نزد عثمان آمد و گفت: ملخها به شهر ما حمله كرده‌اند و ما مى‌ترسيم كه زراعت را بخورند. عثمان در پاسخ با طعنه گفت: ما مرغانى را براى مقابله با ملخها مى‌فرستيم تا آنها را بخورند. به خاطر اين كه عثمان ملخها را به سُخره گرفت، خداوند سبحان بر شهر و مردم آن غضب نمود! و اين مسأله نشانى از نشانه‌هاى خداوند است كه جايز نيست ملخها را به مسخره گرفتن و خداوند هم ملخها را به شهر فرستاد و اهل آن را نابود كرد!
وقتى سعودى‌ها بر حاكم عيينه چيره شدند، در صدد بر آمدند قلمرو خود را گسترش دهند. لذا به بلاد اسلامى تعرض كردند. به همين دليل به تقويت قواى خود پرداختند و در ابتدا لشكرِ خود را مجهّز به 7 گروه شترسوار نمودند. آنچه كه روشن است اينكه، اين لشكر مجهّز و جنگجويان شترسوار، هيچ‌گاه در بلاد كفار و مشركان به جهاد نپرداختند و قلمرو به اصطلاح جهاد مقدسشان، خصوص بلاد مسلمانان بوده است. همانانى كه لا إله إلا ّ اللَّه... محمّد رسول‌اللَّه بر زبان داشتند.
وقتى ابن عبدالوهاب قدرت و سيطرۀ خود را مسلّم ديد، به اهل نجد - كه همگى مسلمان و سنى بودند - نامه‌اى نوشت و از آنها خواست به مذهب توحيد داخل شوند، امّا گروهى چون سخن ابن عبدالوهاب را ناروا