43وقتى كه مسلمين بركفر او اطلاع يافتند، پيمان بستند تا بعد از نماز جمعه او را به قتل برسانند. لذا در ماه رجب سال 1163 ق. يعنى در ماههاى حرام، در حالى كه عثمان در محراب مسجد بود، او را به قتل رساندند. سه روز بعد از كشته شدن عثمان، محمدبن عبدالوهاب به عيينه آمد و به جاى عثمان شخصى به نام مشارى بن مَعمر را كه از ياران ابن عبدالوهاب بود، بر آن شهر گمارد.

مهاجمان بهدستور حكومت وقت و ابن عبدالوهاب به شهر يورش بردند و آن را تخريب و تمام ديوارهايش را ويران ساختند. چاه‌هاى آب را پر ساختند. درختان را آتش زدند و به ناموس مسلمين دست‌درازى كردند. شكمهاى زنان حامله را دريدند. دستان اطفال معصوم را بريدند و تمامى آنها را با آتش‌سوزاندند. هر آنچه در خانه‌ها از پارچه‌هاى رنگارنگ و زينت‌آلات يافتند، ربودند و بالأخره تمامى مردان شهر را به قتل رساندند و شهر عيينه از آن سال (1163 ق.) تا به امروز مخروبه است.

وهّابيت مجوّز چنين جناياتى را گفتار ابن عبدالوهاب مى‌دانستند؛ چرا كه او گفته بود: خداوند سبحان غضب خود را بر شهر عيينه و اهل آن سرازير كرد و براى اينكه آنان را از گناهانشان پاك كند، همه را نابود ساخت و اين غضب خداوند - عزّوجلّ - بر اهالى شهر، به خاطر گفتار شرك آلودى بود كه حاكم عيينه؛ يعنى