35احمد امين مصرى مى‌گويد: «وى سفرى به مدينه كرد، سپس به مدت چهار سال در بصره، پنج سال در بغداد، يك سال در كردستان و دو سال در همدان اقامت گزيد. اندك زمانى نيز رحل اقامت در اصفهان و قم افكند. پس از آن پرده از روى عقايد انحرافى خود برداشت و مردم را به آن دعوت نمود» 1.
امام على(ع) مى‌فرمايند: «كسى چيزى را از ديگران مخفى نميكند مگر اينكه آن امر پنهان در اثر اشتباهى، بر زبان آن شخص ظاهر مى‌شود و چهره‌اش آن را نمايان مى‌كند». لذا علما دريافته بودند كه ابن عبدالوهاب خود به گمراهى رفته و اگر به تبليغ بپردازد، گروهى را به گمراهى مى‌كشاند. نخستين كسانى كه به گمراهى او پى برده و مردم را از وى بر حذر داشتند و به شدت با عقايدش به مخالفت برخاستند، پدرش عبدالوهاب و برادرش شيخ سليمان‌بن عبدالوهاب بودند و حتى برادرش شيخ سليمان كتابى در ردّ بدعت‌هاى محمدبن عبدالوهاب نوشت.
در سال 1139ق. پدرش عبد الوهّاب، از عيينه به حريمله كوچ كرد و باقى‌ماندۀ عمر خود را در همان شهر سپرى كرد تا اينكه در سال 1143ق. از دنيا رفت.