21
2. صبر و ثبات
رَبَّنٰا أَفْرِغْ عَلَيْنٰا صَبْراً وَ ثَبِّتْ أَقْدٰامَنٰا وَ انْصُرْنٰا عَلَى الْقَوْمِ الْكٰافِرِينَ (بقره: 250)
پروردگارا! بر ما صبر و شكيبايى فرو ريز و گام‌هاى ما را استوار بدار و ما را بر كافران پيروز گردان.
صبر و ظفر، هر دو دوستان قديم‌اند
بر اثر صبر، نوبت ظفر آيد
اين دعا، از زبان مؤمنانى بيان شده كه در ركاب «طالوت» - كه برگزيدۀ خدا براى جهاد قومى از بنى‌اسرائيل با جالوت بود - به ميدان نبرد رفتند.
مطالبى كه از اين آيه برمى‌آيد عبارت‌اند از:
1. دعا جاى عمل را نمى‌گيرد. پيروان و سربازان طالوت، در خانه و شهر خود نماندند تا دعا كنند كه خدا آنها را بر طاغوتى چون جالوت پيروز گرداند، بلكه از خانه و زندگى‌شان دست شستند و با رفتن به جبهۀ جهاد، آمادۀ جان‌فشانى در راه خدا و مبارزه با دشمن شدند.