47پرورده است.
اگر سؤالى درباره دين دارى، پيش از اينكه سؤال خودت را بپرسى، بايد بدانى كه پرسيدن نصف دانستن است؛ منظور از اين سخن اين است كه: نبايد وقت گرانبهاى خويش را با پرسشهايى هدر دهيم كه دانستن و ندانستن آن، يكى است. روزى در خيابان، جوانى نزديك آمد و پرسيد: نام مادر حضرت موسى(ع) چيست؟! يا در شهرى از مسجدى بيرون آمدم، شخصى سؤال كرد كه عصاى موسى كجاست؟! بىگمان اينگونه سؤالها ما را از طرح سؤالهاى اساسى باز مىدارد. شايد مىپرسى كه در مورد چه چيزهايى بايد پرسيد؟ درحقيقت، بايد سؤالهايى را طرح كرد كه به رشد فكرى، اعتقادى، اخلاقى و اجتماعى ما كمك كرده و گرههايى از زندگى فردى و جمعىمان را مىگشايد.
دوست من! آيا با كتاب و كتابخوانى رابطهاى دارى يا نه؟ كتاب خوب مىتواند يك معلم خوب، براى انسان باشد. مىتوانى در اين سفر عزيز اوقات فراغت در هتل را، با مطالعه كتابى سودمند سپرى كنى. اگر تاكنون، با كتاب سروكار نداشتهاى، مىتوانى از روحانى كاروان يا همسفرانِ كتابخوان، كتابهاى خوب و پاسخگو به سؤالهاى دينى را جويا شوى.