44اى مردم! ما شما را از يك مرد و زن آفريديم و شما را تيره‌ها و قبيله‌ها قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد (اين‌ها ملاك امتياز نيست) گرامى‌ترين شما نزد خدا باتقواترين شماست، خداوند دانا و آگاه است.
در ديار پيامبران ابراهيمى، حاجيانى از نژادها، رنگ‌ها و زبان‌هاى گوناگون، خواهى ديد كه همه نمودار نشانه‌هاى قدرت خداوند هستند و نبايد، سبب امتياز گروهى بر گروهى ديگر، به شمار آيد. آنچه در اين سفر و مسير بندگى به كار مى‌آيد نگه داشتن خويشتن، در برابر نافرمانى خدا و پيامبر(ص) است. تقواى دينى يعنى همين نگهدارى نفس.
پرسش اين است كه چگونه مى‌توان به معيار تقوا دست يافت؟ از ديدگاه قرآن كريم، انسان نخست بايد به كرامت انسانى خويش پى ببرد كه خداوند، در ميان آفريدگان خود، اين كرامت را ويژه انسان‌ها قرار داده است. اصل كرامت، ما را متوجه منزلت انسانى مى‌كند و از بى‌اعتنايى به خوبى‌ها و آلودگى به بدى‌ها بازمى‌دارد. كسى كه از جايگاه انسان نزد پروردگار آگاهى داشته باشد، قدر و قيمت خويشتن را مى‌داند و تسليم تمايلات نفسانى‌اش نمى‌شود.
در سايۀ تقوا و ايستادگى در برابر خواسته‌هاى نفس - كه آدمى را به سوى صفات شيطانى، همچون: خودپسندى و خود بزرگ‌بينى و سركشى مى‌راند - مى‌توان جاده تعليم و تربيت