114كعبه و زيارت آن شوند! چنان نگاه كن كه همه، در نگاه تو پروردگارشان را بنگرند! چنان بكوش كه همه، در رفتار تو نشانه‌هاى ايمان را بيابند! چنان بخواه كه همه، خواسته‌هاى شيطانى‌شان را، به فراموشى سپارند! چنان مهر بورز كه همه، قهر و كينه را از آشيانه دلشان به دور ريزند! چنان خيرخواه باش كه همه، حق‌گرا و انتقادپذير شوند! چنان بياموز كه همه، آتشى عظيم در خرمن نادانى‌شان برافروزند! چنان راهبر شو كه همه، عاشقانه از بيراهه‌ها درآيند! چنان ديندار باش كه همه، روى به خداى خويش آورند! چنان نيايش كن كه همه، رستگارى خود را در دعاى تو ببينند! چنان انتخابگر باش كه همه، تو را سرمشق خود بدانند! و چنان به وطن بازگرد كه شوق زيارت كعبه را، در دل‌هاى رميده از حق، شعله‌ور سازى!

حاجى! از خود مگوى كه چه كرده‌اى! از خدا بگوى كه، بر تو منت نهاد و به راه خود، هدايت نمود! از سياحت مگوى كه چنين و چنان است! از حكمت بگوى كه بر سينۀ زائران، جارى شده است! از خستگى‌هايت مگوى كه مى‌دانم! از شيفتگى‌هايت بگوى كه درس‌آموز است! از در و ديوارها مگوى كه مى‌دانيم! از جاذبه‌هاى روحانى حج ابراهيمى برايمان بگوى كه، نمى‌دانيم! از آنچه خريده‌اى مگوى كه به كارمان نمى‌آيد! از آنچه يافته‌اى بگوى كه خريدارش هستيم!