48مكان خدا از انحرافات وهابيت به حساب مىآيد، اين است كه بنا بر عقيدۀ وهابيان، خداوند مانند انسانها و ديگر حيوانات، از محلى به محل ديگر حركت مىكند.
ابن تيميّه و ابن قيّم جوزى كه از استوانههاى فرقۀ وهابيت هستند، خداوند را به سلاطين تشبيه نموده و مىگويند: در روز جمعه، از روزهاى آخرت خداوند از عرش پايين مىآيد و بر كرسى مىنشيند و كرسى خداوند در ميان منبرهايى از نور قرار مىگيرد و پيامبران بر اين منبرها مىنشينند. كرسىهايى از طلا، اين منبرها را احاطه نمودهاند و شهيدان و صدّيقان بر آن مىنشينند و پس از برگزارى جلسۀ مفصّل و گفتوگو با اعضاى جلسه، خداوند از كرسى بلند مىشود و با ترك جلسه، به سوى عرش