44خداوند، شكل و شمايلى خاصى ساختهاند. آنان پنداشتهاند خداوند داراى وزن سنگينى است و عرش او به علت سنگينى خدا به صدا درمىآيد! ابن تيميّه، مقتداى وهابيان، در كتابهاى گوناگون خود چنين مىگويد :
خداى سبحان در بالاى عرش قرار دارد و عرش او هم شبيه قبّهاى است كه در بالاى آسمانها قرار گرفته است و عرش، به علت سنگينى خدا، مانند جهاز شتر در اثر سنگينى راكب، به صدا درمىآيد!! 1 ابن قيّم جوزى، شاگرد و مبلّغ عقايد ابن تيميه و نيز سليمان بن عبدالله بن محمد بن عبدالوهاب مىگويند:
عرش خداوند كه ضخامت آن به اندازۀ فاصله ميان دو آسمان است، بر پشت هشت قوچى قرار دارد كه فاصلۀ ناخن تا زانوى آنها نيز به اندازۀ فاصلۀ ميان دو آسمان